Niet gecategoriseerd Leestijd: 7 minuten, 2 seconden

Een betrokken en ontwikkelingsgerichte werkgever

In ons Koersplan beschrijven we wat wij als Scala College en Coenecoop College belangrijk vinden en waar we aan werken. Een van de ambities is: ‘Een betrokken en ontwikkelingsgerichte werkgever’.
We staan voor een professionele cultuur waarin ruimte en aandacht is voor iedereen en voor ieders ontwikkeling. We koesteren de verscheidenheid van de verschillende scholen en ook de verbondenheid. We zijn trots dat we opleidingsschool zijn en streven naar een goede balans tussen de eigen autonomie van de docent en onze gemeenschappelijke verantwoordelijkheid. Docenten en directieleden vertellen wat deze ambitie voor hen betekent. Hieronder volgen de portretten. We delen ze ook op onze sociale media Facebook en LinkedIn en in de schoolgebouwen hangen bijbehorende posters.

Jolanda Swart: ‘Heb je een mooi plan? Ga maar doen!’

“We voeren drie keer per jaar zogenaamde tussengesprekken met al onze docenten,” zegt Jolanda Swart, teamleider havo/vwo bovenbouw op het Coenecoop College. “We bespreken dan hoe het gaat, zowel werkinhoudelijk als persoonlijk. We zijn dit jaar gestart met deze gesprekken en merken dat vooral het persoonlijke aspect wordt gewaardeerd. Als medewerker ervaar je meer werkplezier als je voelt dat je werkgever aandacht voor je heeft. Ik vind het zelf ook fijn om soms mijn hart te kunnen luchten bij een collega.”

Verder is het voor de betrokkenheid essentieel dat iedere werknemer mee kan denken. Daarin maakt de school een ontwikkeling door. “Voorheen voelde het voor collega’s nog weleens alsof er van bovenaf iets werd bedacht waar zij maar in mee moesten. Dat doen we nu anders. Wanneer we samen vanaf het begin betrokken zijn bij het maken van de plannen, ontstaat er meer gezamenlijkheid: we hebben dit met elkaar bedacht en nu gaan we er samen invulling aan geven.”

Behalve teamleider havo/vwo bovenbouw is Jolanda ook projectleider van de Coenecoop Academie. Die laat leerlingen kennismaken met leuke en leerzame activiteiten: van turnlessen tot muziek-uren, van drones bouwen tot beeldhouwen. In de bovenbouw kan daar ook een groot buitenlands project bij horen: dit schooljaar gaan er leerlingen naar Tanzania om een school te helpen bouwen, met geld dat ze zelf via sponsors hebben opgehaald. Jolanda zette de Coenecoop Academie zelf op, nog voordat ze teamleider werd. “Ik weet nog dat ik met het idee kwam en dat ik te horen kreeg: ga maar doen. Hopelijk ervaren mijn collega’s dat nu nog steeds zo: als je mooie plannen hebt, krijg je daar alle ruimte voor.”

Pauline Thoomes: ‘De school is flexibel, zodat ik mij maatschappelijk kan ontwikkelen’

Ruimte voor persoonlijke ontwikkeling ervaart Pauline Thoomes absoluut van haar werkgever. Naast docent Engels op het Scala College is ze raadslid in haar gemeente. Met een standaardrooster zou dat niet mogelijk zijn geweest. “De school stelt zich gelukkig flexibel op en geeft mij de gelegenheid om maatschappelijk van waarde te kunnen zijn. Dat waardeer ik heel erg.”

Behalve in haar werk als gemeenteraadslid ontwikkelt Pauline zich ook binnen haar werk op school. Dat doet ze vooral in de praktijk. “Sinds ik vijf jaar geleden begon heb ik me, behalve in het lesgeven, ook ontwikkeld als mentor en vertrouwenspersoon. Ik heb me bijvoorbeeld verdiept in pestgedrag in de klas. Daarvoor volgde ik samen met collega’s een training die Meidenvenijn heet, specifiek over pestgedrag tussen meisjes onderling. Heel interessant.”

Betrokkenheid van de werkgever zit ‘m vooral in interesse tonen. “Hoe gaat het met je werknemer, op school maar ook thuis.” Die interesse is er zeker, maar het ontbreekt soms aan het vervolg. “Echte betrokkenheid is niet alleen iets vragen, maar daar ook iets mee doen. Dat lukt niet altijd.” Dat is geen kwade wil, maar komt voort uit tijdgebrek of werkdruk. “Ik zie dat met name teamleiders zoveel taken hebben, dat er nauwelijks tijd overblijft om even casual met iemand te praten. Als organisatie moeten we daar echt op letten, dat we die tijd wel blijven maken.”

Ezra Meijer: ‘Het welzijn van onze collega’s, dat is de kern’

“Wat onze school een betrokken werkgever maakt, is dat we aandacht hebben voor het welzijn van onze collega’s,” zegt Ezra Meijer, directeur van het Scala College. “Wat hebben docenten nodig om de leerlingen het best mogelijke onderwijs te geven? Het is belangrijk dat we goed omkijken naar onze collega’s. Want als zij blij zijn, brengen ze dat ook over op hun leerlingen. Er is een citaat dat ik heel treffend vind: Students don't need a perfect teacher. Students need a happy teacher, who's gonna make them excited to come to school and grow a love for learning.”

Betrokkenheid en ontwikkeling zijn nauw met elkaar verbonden. “Als je bij ons werkt, bieden we je de mogelijkheden voor scholing en inspiratie, maar willen ook graag met je in gesprek: wat drijft je, waarvan krijg je vleugels, wat zou je graag willen veranderen? Zonder relatie geen prestatie: ook een medewerker wil zich gekend en gehoord voelen. Pas dan kan er groei plaatsvinden.”

Op zijn beurt probeert Ezra zichzelf ieder jaar nieuwe leerdoelen te stellen. “Nu ben ik bezig met financiële bijscholing, vorig jaar heb ik een coachingsopleiding gevolgd. Daarnaast zoek ik het vooral in feedback krijgen en geven, in goed en neutraal luisteren naar elkaar. Oprecht je oor te luisteren leggen, zonder het zelf in te vullen. Ik denk dat dat heel waardevol is.”

Ivor Bergsma: ‘Betrokken zijn als werkgever begint met vertrouwen geven’

“Vertrouwen geven aan je mensen, daar begint het mee,” zegt Ivor Bergsma, rector van het Coenecoop College. “Ik hoop dat onze medewerkers voelen dat hun werk ertoe doet, dat ze iets heel waardevols doen. Autonomie is daarin belangrijk.” Natuurlijk zijn er kaders, die richtinggevend zijn en grenzen stellen. Maar binnen die kaders is veel vrijheid om te doen waar je goed in bent. “Als wij vanuit de directie die voorwaarden scheppen, onze collega’s bevragen en uitdagen, dan krijgen we ontzettend veel betrokkenheid terug.”

De medewerkers mee laten denken én mee laten doen, dat hoort er ook bij. “Niet het beleid van bovenaf uitstrooien, maar iedereen er echt bij betrekken. Als medewerker ben je specialist, in je eigen vak en in het leraarschap. Het is aan de leidinggevenden om het juiste professionele klimaat te creëren voor de groei van medewerkers. Ik wil graag ruimte en vertrouwen geven om je te ontwikkelen.”

Hoe die ontwikkeling vorm krijgt, is voor iedereen anders: “De één volgt graag een cursus, de ander leert meer van gesprekken en gerichte feedback. Ik denk dat het belangrijk is dat je nieuwsgierig blijft, dat je jezelf en elkaar een spiegel durft voor te houden.” Dat geldt in de medewerkerskamer, bij de koffieautomaat en bij elkaar in de les. “Praten met elkaar, leren van elkaar. Zelf probeer ik dat ook continu te doen. We zijn de hele dag bezig om onze leerlingen te laten leren; daar moeten wij zelf het goede voorbeeld in geven.”

Armida van Daalen de Jel: ‘Een school die meedenkt en je de ruimte geeft’

Je kunt wel stellen dat Armida van Daalen de Jel, docent kunst en muziek op het Scala College, houdt van haar vak. “In het Koersplan las ik: medewerkers werken met passie. Dat is geen loze kreet, dat ervaar ik zelf ook. Het past bij de vakken die ik geef: kunst en muziek. Ik zie soms leerlingen echt tot bloei komen wanneer ze creatief bezig mogen zijn, wanneer ze hun hart mogen volgen.”

Met de ontwikkelingsgerichtheid zit het wel goed op het Scala College. “Als je ideeën hebt, zegt de school: ga maar uitwerken.” Er wordt vervolgens ook meegedacht. “De kunstsectie gaat soms helemaal los met ideeën. Dat gaat dan heen en weer tussen sectie en directie, net zolang tot er een plan ligt. Kunst en muziek is zo een examenvak geworden op de havo, om een voorbeeld te noemen.”

Zelf startte Armida als zij-instromer, waarbij ze op school alle ruimte kreeg om te ontdekken of het onderwijs iets voor haar was. “En ook daarna heb ik steeds veel steun ervaren, ik kreeg kansen aangereikt: misschien is teamleider iets voor jou, of misschien meer de culturele kant? Zo ben ik cultuurcoördinator geworden. Ik ben het aanspreekpunt voor alles wat met kunst en cultuur te maken heeft binnen school en vertegenwoordig de kunstvakken ook op beleidsmatig vlak.” In die laatste rol maakt ze zich er vooral hard voor dat de kunstvakken ‘gezien blijven’. “Daar moeten we waakzaam voor zijn, dat we ons die uren niet laten afsnoepen. Leerlingen moeten zich ook creatief kunnen ontwikkelen. Kunst en muziek zijn daarin cruciaal.”